การจัดอันดับ: คุณอาจได้เห็นพวกเขารอบ ๆ : เก้าอี้หุ้มเบาะกับที่นั่งสบายไม่มี armrests และขาขนาดเล็ก พวกเขาเรียกว่าเก้าอี้รองเท้าแตะ คุณสามารถระบุหนึ่งโดยวิธีการที่ใกล้กับพื้นมันนั่งและยังหุ้มเบาะและพนักพิง ชื่ออาจจะฟังดูตลก ๆ ในวันนี้และไม่ได้อธิบายถึงวัตถุประสงค์ของการใช้เก้าอี้ แต่ในความเป็นจริงความสำคัญของมันก็ชัดเจนและเรียบง่าย
เก้าอี้รองเท้าแตะครั้งแรกปรากฏตัวขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 กลับมาแล้วมันก็มักจะพบในห้องนอนและใช้โดยผู้หญิงขณะที่พวกเขานั่งลงเพื่อให้สาวใช้ใส่รองเท้าแตะของพวกเขา นี่คือเหตุผลที่รองเท้าแตะมีขาสั้นเช่นนี้และทำไมพวกเขาจึงดูเป็นผู้หญิง ด้วยเวลาที่พวกเขากลายเป็นมากขึ้นและหลากหลายมากขึ้น ในยุค 50 พวกเขาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่พวกเขามาพร้อมกับโซฟา
นอกจากนี้ยังมีในปีพ. ศ. 1950 ที่รองเท้าแตะเริ่มมีลักษณะเป็นจีบหรือกระโปรงที่ด้านล่างซึ่งมีบทบาทในการซ่อนขาสั้น สไตล์นี้ยังคงมีอยู่ในปัจจุบันและเก้าอี้รองเท้าแตะบางครั้งยังใช้ในห้องนอน แต่ยังอยู่ในช่องว่างอื่น ๆ รวมทั้งห้องนั่งเล่นพื้นที่นั่งเล่นและพื้นที่ขนาดเล็กโดยทั่วไป ขาสั้นของพวกเขาหมายความว่าเก้าอี้ทั้งหมดสั้น ๆ และสามารถวางไว้ข้างหน้าหน้าต่างโดยไม่ทำให้มุมมองมากเกินไป นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ดีที่ควรคำนึงถึงเมื่อตกแต่งห้อง
ขนาดเล็กของเก้าอี้รองเท้าแตะและความจริงที่ว่ามันมีเบาะนุ่มและสะดวกสบายบนที่นั่งและพนักพิงของมันยังทำให้มันเหมาะดีสำหรับเด็กห้องนอนและห้องเด็กเล่น นอกจากนี้ยังเป็นที่นั่งที่เน้นสำเนียงเช่นห้องครัวมุมห้องนอนหรือแม้แต่ออฟฟิศ จับคู่กับโต๊ะข้างหรือโต๊ะกาแฟขนาดเล็กและใช้เพื่อเพิ่มความเก๋ไก๋และสัมผัสกับผู้หญิง
เก้าอี้แตะ Ariel เป็นคำอธิบายที่สวยงามและทันสมัยในการออกแบบคลาสสิก สร้างขึ้นโดย Edward Van Vliet ในปีพ. ศ. 2560 เก้าอี้มีขาไม้สี่สีเข้มที่นั่งที่โค้งมนและพนักพิงที่โค้งไปรอบ ๆ และมีความสูงสองตัว หมอนอิงลายดอกไม้ช่วยเน้นความเก๋ไก๋และความเป็นผู้หญิงของเก้าอี้
ในปี 2015 Sebastian Herkner ได้ออกแบบเก้าอี้ท่อ โครงของมันมีโครงสร้างที่น่าสนใจ มันทำจากโลหะและเชื่อมโยงขาหน้าท่อกลมที่ไปรอบ ๆ ด้านหน้าและด้านข้างและขาหลังที่ดำเนินการต่อขึ้นและรูปแบบสองลูปที่ถือเบาะหลัง ทั้งเบาะและพนักพิงมีความแข็งแรงนุ่มและสบายและให้เก้าอี้ดูเรียบง่ายและดูทันสมัยโดยหลีกเลี่ยงการเพรียวและกอดโค้ง
แรงบันดาลใจสำหรับเก้าอี้ออตโตมันที่ออกแบบโดย Scholten & Baijings มาจากฟูตองที่มักพบได้ในบ้านชาวญี่ปุ่น นักออกแบบต้องการสร้างเก้าอี้เอนกประสงค์ซึ่งจะช่วยให้มีอิสระในการเคลื่อนย้ายและความสะดวกสบายในรูปแบบกะทัดรัด ที่นั่งต่ำเป็นไปตามการออกแบบของเก้าอี้รองเท้าแตะ
เมื่อได้รับการออกแบบเป็นครั้งแรกเมื่อปีพ. ศ. 2506 โดย J. Wegner เก้าอี้เชลล์ได้รับการต้อนรับอย่างไม่เต็มใจจากสาธารณชนเนื่องจากมีการออกแบบสวนที่ดูเปรี้ยวและรูปแบบเรียบง่ายและประติมากรรมและดูเป็นตัวหนา ในปี 1998 ประธานคนเดิมได้รับการแนะนำใหม่และนั่นก็คือเมื่อมีผลกระทบอย่างมาก ทุกคนรักมันและการออกแบบที่นี่อยู่
ที่นั่งรอบที่กลมกลืนทำให้เก้าอี้ Ripple โดดเด่นและสามารถมองเห็นได้ง่าย รอบที่นั่งเสริมด้วยพนักพิงซึ่งตั้งอยู่ห่างจากมันและเส้นโค้งรอบด้าน นอกจากนี้ขายังกลมให้ความรู้สึกเนียนเรียบและนุ่มนวลของการออกแบบทั้งหมด
เก้าอี้นี้เป็นเก้าอี้ 01 H จาก Very Wood ดูเหมือนกับเก้าอี้ขนาดปกติรุ่นเล็ก ๆ และเหมาะสำหรับห้องนั่งเล่นขนาดเล็ก จับคู่กับโต๊ะข้างเตียงขนาดเล็กและใช้เป็นเก้าอี้เน้นเสียงในมุมห้องด้านหน้าของหน้าต่างที่มีมุมมองที่ดีหรือในห้องนอนซึ่งมีเก้าอี้แบบดั้งเดิมที่วางไว้
The Path เป็นอีกหนึ่งรุ่นที่ทันสมัยของเก้าอี้รองเท้าแตะ ไม่มีที่วางแขนและมีที่นั่งต่ำ การออกแบบของมันมีความหลากหลายพอที่จะทำให้สามารถใช้งานได้หลากหลายรูปแบบและการตกแต่งที่แตกต่างกัน เส้นที่ทับซ้อนกันและรูปทรงและการตกแต่งที่สมบูรณ์แบบทำให้เก้าอี้มีรูปลักษณ์ที่สมดุลซึ่งเพียงแค่เล่นโวหารในบ้านร่วมสมัยโดยไม่ต้องดูน่าเบื่อ
MoreINSPIRATION
เก้าอี้สบาย ๆ ของ Curves Button Back
เก้าอี้สไตล์ Black Le Corbusier
เก้าอี้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดโดย Birgit Hoffman
ผลิตภัณฑ์บางอย่างเช่นเก้าอี้เลานจ์ Attesa ได้รับอิทธิพลจากเก้าอี้รองเท้าแตะโดยที่ไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง คุณสามารถมองเห็นเก้าอี้เลานจ์นี้มีฐานต่ำ แต่เบาะรองนั่งและเบาะรองนั่งจะรวมกันเป็นองค์ประกอบเดียวและเฟรมรวมถึงสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นคู่อาร์มแชร์
เก้าอี้ Lab XL มีความสูงสองระดับทั้งสองรุ่นจะถูกกำหนดโดยรูปลักษณ์ที่เรียบง่ายและธรรมชาติที่ผ่อนคลาย เบาะนั่งและหลังมีลักษณะเป็นหมอนและวางตัวลงบนกรอบไม้อย่างสบาย ๆ
ความสำเร็จของการทดลองที่ทำโดย Charles และ Ray Eames กับไม้อัดได้แรงบันดาลใจให้ผู้อื่นมากมายใช้เทคนิคเดียวกันในการสร้างชิ้นเฟอร์นิเจอร์ที่ทันสมัยและไร้กาลเวลา เก้าอี้ DCM เป็นตัวอย่างที่ดี พวกเขามีที่นั่งโค้งและพนักพิงที่ทำจากเถ้าไม้และฐานเรียวที่ทำจากเหล็กท่อและความจริงที่ว่าขาของพวกเขาจะสั้นกว่าปกติเน้นความคล้ายคลึงกันระหว่างพวกเขาและเก้าอี้รองเท้าแตะ
นี่คือเก้าอี้ Halo ซึ่งเป็นชิ้นงานที่มีสไตล์ซึ่งออกแบบโดย Michael Sodeau เป็นเก้าอี้คาร์บอนไฟเบอร์สีแรกและผลิตในรูปแบบที่ จำกัดเก้าอี้มีน้ำหนักเบา แต่แข็งแรงและการออกแบบมีทั้งแบบแปลกและหลากหลาย
นี่คือเก้าอี้ Kuki รุ่นใหม่ที่ออกแบบโดย Zaha Hadid รุ่นเดิมทำมาจากพลาสติกกลมและทำมาจากคาร์บอนไฟเบอร์ มีการขึ้นรูปด้วยแผ่น Hypetex แผ่นเดียวซึ่งเป็นวัสดุคอมโพสิตที่พัฒนาขึ้นสำหรับรถยนต์โดยวิศวกรของ Formula One
เก้าอี้รองเท้าแตะเก่าได้รับแรงบันดาลใจจากการออกแบบไม่กี่ชิ้นและวันนี้มีชิ้นส่วนมากหรือน้อยเชื่อมโยงกับลักษณะเดิมของเก้าอี้ ตัวอย่างเช่นเก้าอี้บางส่วนจากคอลเลกชัน Blackcork มีหลากหลายและต่ำพอที่จะนำมาเปรียบเทียบกับเก้าอี้รองเท้าแตะ บริษัท มีความเชี่ยวชาญในการออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งเป็นผลจากการเปลี่ยนจุกไม้ก๊อกสีดำ
ออร์ลันโดมีดีไซน์ที่เหมาะกับการตกแต่งทั้งแบบสมัยใหม่และแบบย้อนยุค ดูเหมือนมีน้ำหนักเบาและเรียบง่าย แต่มีอะไรมากกว่านั้น เสน่ห์อยู่ในรายละเอียดทางโค้งกลับตัดกันกับที่นั่งรูปไข่และความคมชัดระหว่างเบาะและขาเรียว
แม้ว่าคุณจะไม่ใช่แฟนตัวยงของการออกแบบเฟอร์นิเจอร์สมัยใหม่หรือแบบร่วมสมัยคุณยังสามารถหารองเท้าแตะสไตล์ดีๆที่ได้รับการปรับปรุงให้เหมาะสมกับรูปแบบปัจจุบันโดยที่ไม่ต้องประทับใจกับมันมากนัก เรากำลังพูดถึงชิ้นส่วนต่างๆเช่นเก้าอี้มิลเลอร์ที่เรียบง่ายสง่างามและไร้กาลเวลา
เก้าอี้แบบ Roll Club มีพนักพิงทรงกระบอกสองแบบผูกกับสายรัดที่มีสีตัดกันแทนพนักพิงตามปกติ เบาะรองนั่งตรงกับพนักพิงและมีรูปทรงกลมรองรับกรอบไม้ที่สง่างาม นี่คือการปรับตัวที่น่าสนใจของแนวคิดรองเท้าแตะ
เก้าอี้ Ren ไม่มีที่วางแขนและถูกออกแบบให้ใช้ร่วมกับโซฟาที่ตรงกัน ร่วมกันสร้างพื้นที่เลานจ์ที่สะดวกสบายและสง่างามทำให้ห้องนั่งเล่นดูทันสมัยและโปร่งสบาย เก้าอี้ไม่แข็งแรงหรือมีน้ำหนักเบา แต่ดูเพรียวพอที่จะไม่ครอบงำห้องที่มีการแสดงตน
