การจัดอันดับ: ไม่มีอะไรที่เหมือนกับความรู้สึกติดขัดในเก้าอี้ขนาดใหญ่ที่มีหัวเข่าของคุณดึงขึ้นและนุ่มนวลรอบ ๆ ตัวนั่นคือสิ่งที่ Florence Knoll รู้เมื่อเธอถามนักออกแบบตำนาน Eero Saarinen เพื่อออกแบบเก้าอี้ให้กับเธอ ผลิตภัณฑ์ของทักษะในการออกแบบของเขาคือเก้าอี้มดลูกซึ่งได้กลายเป็นสัญลักษณ์คลาสสิกในช่วงกลางศตวรรษที่
theo ViệnBảotàngThiếtkế, "Womb Chair" ที่ได้รับการจดสิทธิบัตรจาก Saarinen เกิดขึ้นเนื่องจากความร่วมมือกับ Charles Eames และความปรารถนาของพวกเขาในการปั้นไม้ลามิเนตแบบสามมิติ ซานูเนนต้องการสร้างเก้าอี้ที่สะดวกสบายซึ่งจะไม่เหมือนกับเก้าอี้แข็งแบบธรรมดา เขาต้องการให้ผู้คนสามารถนั่งได้ง่ายในหลายตำแหน่ง
ในขณะที่ค้นหาช่างไม้เพื่อสร้างรูปแบบของพวกเขา Saarinen และ Eames พบข้ามเรือที่ใช้ไฟเบอร์กลาสซึ่งเป็นประโยชน์มากสำหรับการสร้างเส้นโค้งและรูปร่างที่ซับซ้อน สำหรับที่นั่งและด้านหลังของเก้าอี้พวกเขาใช้เบาะหลวมที่เต็มไปด้วยน้ำยางโฟม เก้าอี้มดลูกได้รับการออกแบบในปีพ. ศ. 2489 และผลิตในปีพ. ศ. 2391
ซานูเนนเป็นสถาปนิกชาวฟินแลนด์และชาวอเมริกันที่รู้จักผลงานเดี่ยวและความร่วมมือกับนักออกแบบคนอื่น ๆ เช่น Charles Eames เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของเขาสราญรื่นเริงเป็นสถาปนิกที่ได้รับรางวัลซึ่งประกอบด้วย St. Louis Gateway Arch สถานี TWA ที่ JFK และอาคารหลักที่สนามบินนานาชาติ Dulles พร้อมกับอาคารที่โดดเด่นทั่วโลก
เก้าอี้มดลูกเป็นและยังคงผลิตโดย Knoll ซึ่งเป็นผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ระดับไฮเอนด์ที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะสายการพาณิชย์และที่อยู่อาศัย บริษัท เพนซิลเวเนียได้ก่อตั้งเมื่อปีพ. ศ. 2481 และมีความโดดเด่นในการทำงานร่วมกับนักออกแบบเช่นมิวส์แวนเดอร์เรย์เรย์และชาร์ลส์เมสและมาร์เซ็คเบรเซอร์นอกเหนือจากสแนนเรน กว่า 40 ชิ้น Knoll เป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันถาวรของ Metropolitan Museum of Art ในนิวยอร์ก
MoreINSPIRATION
มีวิธีการจัดแสดงภาพเปลือยพลาสติกที่เป็นสัญลักษณ์ของ Eames
ของขวัญวันพ่อของ Iconic: เก้าอี้เลานจ์ Eames
เก้าอี้เลานจ์ของ Eames: มีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์และสะดวกสบาย
ชิ้นนี้ยังน่าสนใจสำหรับบทบาทในการยอมรับของตกแต่งที่ทันสมัย ในปี 1959 เก้าอี้แม่มดได้ลงบนหน้าปกของ Saturday Evening Post เมื่อชื่อ Normal Rockwell มีชื่ออยู่ในภาพปกของเขา ในการวิเคราะห์ภาพเขียน The Magazine Antiques กล่าวว่าภาพ "encapsulates การต้อนรับที่ซับซ้อนของประชาชนสมัยใหม่ในปี 1950"
"ถ้าปกนิตยสารของร็อกเวลล์เป็นตัวแทนของเก้าอี้ของชาวสราเรนนี่เป็นขั้นตอนสุดท้ายในโครงการที่สร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้บริโภคยุคหลังสงครามเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ชิ้นนี้" นิตยสารกล่าว กล่าวต่อไปว่าช่วงต้นทศวรรษที่ 1950 ผู้ซื้อเฟอร์นิเจอร์กลัวสมัยใหม่เนื่องจากมีการออกแบบใหม่และวัสดุที่ไม่คุ้นเคย
ในยุคนั้นนิตยสารพยายามขายโฆษณาเกี่ยวกับรูปแบบใหม่ของเฟอร์นิเจอร์โดยมุ่งเน้นที่การทำให้ชีวิตง่ายขึ้นและเปิดพื้นที่ในบ้านชานเมืองขนาดเล็กแห่งใหม่ซึ่งยังคงเป็นหัวข้อที่น่าสนใจอย่างมากในปัจจุบัน
ในที่สุดชิ้นของซานีนีนได้รับสถานะทางลัทธิและประชาชนไม่ต้องการที่จะซื้อเก้าอี้มากขึ้นซึ่งเป็นข้อสรุปที่ชัดเจนว่า "ความสงบสุขที่ไม่ซับซ้อน" นิตยสารโบราณกล่าว
การซื้อเก้าอี้มดลูกที่แท้จริงอาจเป็นเรื่องราคาแพงได้โดยรูปแบบ Knoll-made มีราคาประมาณ 1,000 เหรียญ ใช่คุณสามารถซื้อรุ่นที่ถูกกว่าของเก้าอี้มดลูก แต่ถ้าคุณอ่านความคิดเห็นผ่านอินเทอร์เน็ตผู้ซื้อ "ระวัง" เช่นเดียวกับส่วนใหญ่ knock-offs หากคุณกำลังซื้อเก้าอี้ที่ใช้แล้วหรือเป็นเหล้าองุ่นในครรภ์มีรายละเอียดน้อย ๆ ที่คุณสามารถดูได้เพื่อช่วยในการระบุเก้าอี้มดลูกที่แท้จริง
ประการแรกขนาดเป็นสิ่งสำคัญ ขนาดของเก้าอี้แม่มดมีอย่างเป็นทางการคือ 35.5 "x40" x34 "การเคาะแบบทั่วไปมักมีขนาดประมาณ 5 หรือ 6 นิ้ว ถ้าเป็นไปได้ให้นั่งบนเก้าอี้เพื่อดูว่ารู้สึกดีหรือไม่ซื้อโดยไม่ต้องนั่งอยู่ในสิ่งที่จริงก่อน!
อีกประการหนึ่งคือการเย็บตะเข็บซึ่งควรจะเรียบร้อยและแน่น รายละเอียดเลอะเทอะระบุว่าไม่ใช่เก้าอี้มดลูกที่แท้จริง
